Toelicht op Mozart's Divertimento

Beste Ron,

1. Het divertimento in D, KV 251, is qua bezetting, inhoud en structuur een mooi voorbeeld hoe Mozart in de jaren 70 van de 18de eeuw zijn divertimenti schreef: geniale ontspanningsmuziek voor een gemengde strijkers- en blazersgroep (meestal een strijkkwartet, aangevuld met 2 hoorns en 1 hobo), bestaande uit - meestal - 6 delen, waarvan de laatste een mars, die als `los nummer` gespeeld kon worden als “Finalmusik”: een feest aan het eind van het universitaire jaar, wanneer de studenten overgingen naar het volgende jaar.

2. In Salzburg - waar Mozart deze divertimenti schreef - was het de gewoonte om, evenals bij de serenades, deze muziek te bestemmen voor een belangrijke gelegenheid, b.v. de naamdag voor een graaf of gravin; in het geval van dit divertimento is die speciale gelegenheid de naamdag van…zus Nannerl.

3. Wanneer je bij het luisteren let op de rol van hoorns en hobo, dan zal het opvallen dat deze partijen of de eerste viool verdubbelen (hobo) of in unisono-, kwint-of octaafligging de harmonische basis inkleuren (hoorns); met als gevolg - door Mozart waarschijnlijk ook zo bedoeld - dat deze werken ook als strijkkwartet konden worden gespeeld, waarbij aangetekend dient te worden dat dit voor Mozart de enige manier was om in Salzburg kamermuziek voor strijkers te slijten.

Ik hoop dat bovenstaande 3 zinnen vol genoeg zijn?

Het belangrijkste omtrent dit divertimento kan ik in 1 kort zinnetje wel kwijt:

het is heerlijke muziek.

groet,

Eidur

Ron Megens

Wolferl

Eidur Namegah

jaap danissen