Favoriete cellosonaten uit de Romantiek

Z

08-06-2005 02:49

Lieve medeforummers,
Om de laten zien dat ik écht de kwaadste niet ben, zal ik aanzet geven tot een wellicht amusante bezigheid; het benoemen van uw favoriete cellosonaten uit de Romantiek. (Je hoort het goed, lieve Mies: lijstjes! Zie ik je al watertanden?) De combinatie van piano en cello levert naar mijn mening 1 van de prachtigste klankkleuren op, en hierin sta ik vast niet alleen, getuige de legio opnamen die er van dergelijke werken zijn. Overigens kies ik de Romantiek omdat, zoals de meesten van jullie wel zullen weten, het genre duosonate met (bijna) gelijke rollen voor piano en cello pas aan het eind van de klassieke tijd ontstond, en er op muziek van de 20e eeuw nauwelijks een lijn te trekken is.
Laten we niet met een top-zoveel beginnen, maar gewoon aangeven welke werken zijn die de moeite waard zijn - waarbij het natuurlijk altijd leuk is als u uw absolute favoriet markeert! Hopelijk leren we hier iets van elkaar; ik ben alvast benieuwd naar uw tips voor mij onbekende werken!
Ik begin met het noemen van all time favorites:
Mendelssohn (nrs. 1 & 2)
Chopin (op.65)
Grieg (op.36)
Rachmaninov (op.19)
Strauss (op.6)
Heel erg interessant is de cellosonate op.47 van de pianist-componist Charles Valentin-Alkan, bijzonder knappe kamermuziek voor iemand die, evenals anderen in bovenstaand lijstje, zich vrijwel alleen op de compositie van pianomuziek toelegde. Voor geïnteresseerden in dit genre kan ik van ook harte aanraden de cellosonate op.116 van Philipp Scharwenka (ja, de broer van) op MD+G, een prachtig stuk onterecht genegeerde muziek!
Heeft iemand onder u wel eens de cellosonaten van Saint-Saëns geluisterd, en zo ja: vond u die de moeite waard? (Als in: is het iets om naar op zoek te gaan?) Hij schijnt er volgens mij wel 2 geschreven te hebben…
B@rt

08-06-2005 11:02

Wel meer dan twee…….
Luister ook eens naar het Pavane van Charles Koechlin. (je schrijft het anders maar die letters zitten niet op het qwerty toetsenbord)
Mijn favorietemuziekstukje SoirÃƒÂ©es de Vienne, Valse Caprice nummer 6, Allegro con Spirito van Franz Schubert.
Een heerlijjk muziekstukje om te luisteren maar zeker ook om te spelen. Al je energie overbrengen naar het klavier en je frustratie eruit gooien.
Een aanrader.
Prettige dag.
Eidur Namegah

08-06-2005 12:09

In zo'n lijstje moeten de meer dan 10 werken voor deze combinatie van Franz Liszt natuurlijk niet ontbreken. Van romantiek hoogzwangere werken van de `late` Liszt. Zelf hou ik er niet zo van, maar interssant zijn ze ongetwijfeld.
En laten we de 2 sonates van Brahms niet vergeten (een vroege en een late). Curieus in zijn eerste sonate is het tweede deel: quasi Menuetto (midden Romantiek!). Hou je van Romantiek, dan zijn deze twee een absolute must.
Van Saint-SaÃƒÂ«ns weet ik alleen van het bestaan van die twee af (er zijn er dus kennelijk meer?) en dat hij deze sonates in zijn laatste levensjaar heeft gecomponeerd. In 1921. Twintigste eeuw, dus gediskwalifiseerd…?
Toch zou ik op deze plaats een lans willen breken voor de cello-sonates van Vivaldi. Deze vallen natuurlijk ver buiten mededinging, maar voor cello-liefhebbers toch niet te versmaden muziek van soms bovenaardse schoonheid. In ieder geval stonden ze aan de wieg van het genre.
Ben benieuwd naar de rest!
gegroet.
Z

08-06-2005 14:29

Ik bedoelde eigenlijk echt volschalige sonaten, maar ik zal zeker mijn oren open houden voor deze twee, bedankt. Is Koechlin trouwens niet eerder 20e eeuws?
Z

08-06-2005 14:34

Ik heb 5 werken van Liszt voor piano & cello, waaronder zijn 3 elegieÃƒÂ«n, maar moet eerlijk zeggen dat ik er niet behoorlijk van onder de indruk ben, vandaar (en om de reden dat het geen sonaten zijn, niet eens originele composities voor die samenstelling) had ik ze weggelaten. Overigens poep ik niet direct op die sonaten van Brahms ( ), maar ik vind ze ook niet heel bijzonder - zeker niet vergeleken met de anderen uit mijn lijstje; en dat terwijl ik toch erg houd van Brahms' kamermuziek. Hoor ik misschien iets over het hoofd?
20e eeuw bedoelde ik natuurlijk als stijl (of eerder opeenhoping van stijlen), maar niet als tijdpad. Saint-SaÃƒÂ«ns doet dus, lijkt me, wel degelijk mee, als deze sonaten niet volkomen atonaal zijn…
En over Vivaldi heb je gelijk, maar dan kan ik je ook heel erg die van Boccherini aanraden! Prachtige werken en bijna uniek voor hun tijd.
henke

08-06-2005 15:01

Cello sonates die ik erg mooi vind
Chopin op 65, (schitterende pianocomponist die Chopin.)
Brahms, allebei, voorkeur nr 2
Shostakovich zijn cellosonate.
Wat ik niet onbenoemd wil laten is Shostakovich zijn celloconcert no 1 op.107. Een formidabele compositie. Luister maar eens naar het 3e gedeelte, het cadenza-attacca.
Beethoven: 5 heeft hij er geschreven. Mijn favoriet nr 3 op 69.
Verdere interessante cellomuziek:
De cellosuite's van Bach
Het celloconcert op.104 van Dvorak.
Nou dat was het wel zo'n beetje. Bewust dat ik me niet geheel aan de regels heb gehouden (Romantiek) en ervan uitgaande dat jij Z daar geen problemen mee heb groet ik u.
De cellosonate's (2) van Saint-Saens ken ik helaas niet. Wel zijn 2 vioolsonate's
die zeker de moeite waard zijn. Vergelijkbaar met de 3 vioolsonate's van Brahms alhoewel die mijn voorkeur heeft.
Groet Henke
Z

08-06-2005 15:47

19 van de door u genoemde 22 werken zijn in strijd met de regels, die u dus met voeten treedt. En ik kan er heel goed mee leven.
Muziek van Sjostakovitsj blijf ik toch vreselijke, chaotische herrie vinden, hoewel ik over zijn cellosonate andere dingen gehoord heb. Als het gaat om cellosuiten, zijn die van Reger zeker een plaats waard naast die van Bach, wat mij betreft. En over concerten… Nieuw kopje dan maar?
henke

08-06-2005 16:34

luister toch maar een keer naar 't celloconcert no 1 van die “chaotische herriemaker”
weer eens wat anders dan Beethovens 6e pastorale.
h
Z

08-06-2005 16:41

Ok, ik heb hier een versie door Lynn Harrel en het KCO o.l.v. Haitink. Goed genoeg voor een beginnende luisteraar of een echte afrader?
Eidur Namegah

08-06-2005 16:47

Wat Boccherini betreft: 100% mee eens! Heeft wel wat meer geschreven dan alleen maar “het” menuet.
Wat Saint-SaÃƒÂ«ns betreft: zijn muziek kennende, reken maar dat die sonates zo tonaal als de neten zijn. En het is algemeen bekend van neten, die die zeer tonaal zijn.
Wat Brahms betreft: kan ik inkomen. Heer Johannes is hier niet op z'n doorzichtigst. Maar als concerten ook op het lijstje mogen, dan mag van mij zijn dubbelconcert er ook op. Maar pas op: dat is niet Brahms voor beginners!
groet.

Favoriete cellosonaten uit de Romantiek

Z

B@rt

Eidur Namegah

Z

Z

henke

Z

henke

Z

Eidur Namegah