Favoriete cellosonaten uit de Romantiek

  • Z

    Dobbelsteen, ja! Jij moet trouwens wel altijd het laatste woord hebben, niet?

    En ondertussen ben ik ook mooi mijn eigen topic om zeep aan het helpen… :S

  • X

    Het laatste woord?

    nee hoor, aan jou de eer

  • B@rt

    De componist is 20e eeuws de muziek…….. tja….

    Dat is een verschil. De stijl is ook 20e eeuws.

  • Z

    Vandaag nog even de cellosonaten van Heinrich von Herzogenberg geluisterd. Mijn favorieten zullen het nooit worden, maar aan degenen die geïnteresseerd zijn in romantische werken voor piano & cello kan ik ze zeker aanraden, met name zijn 3de bevat een aantal mooie, Brahmsiaanse melodieën. Tja je moet wat, met zulk dun gezaaid repertoire…

  • henke

    who the @!#$ is heinrich von Herzogenberg

    Soms krijg ik sterk het idee dat je koketteerd met namen. Dat je je doel voorbij gaat: het genieten van muziek!!

    Am i right or am i right?

    H

  • henke

    who the @!#$ is heinrich von Herzogenberg

    Soms krijg ik sterk het idee dat je koketteerd met namen. Dat je je doel voorbij gaat: het genieten van muziek!!

    Am i right or am i right?

    H

  • Z

    Absoluut ongelijk.

    Ik heb hier een eerdere lap tekst gewist, omdat die misschien te wollig voor je is, dus ik zal het simpel uitleggen, in een paar stappen:

    1. Men luistert muziek die men mooi vindt, van bekende componisten (om duidelijke redenen).

    2. Men leert de werken kennen en waarderen.

    Hier ga jij weer terug naar punt 1, en blijf je dat herhalen. Hier is overigens NIETS mis mee. Maar anderen, die heel veel tijd aan muziek besteden, en dan heb ik het over 10 - 12 uur per dag, óf gewoon avontuurlijker zijn ingesteld, gaan door naar punt…

    3. Men gaat zijn/haar horizon verbreden door eens wat nieuwe dingen te ontdekken.

    4. Men komt erachter dat ook de “mindere goden” werken hebben afgeleverd die i.i.g. de moeite waard zijn, en gaat steeds meer ontdekken.

    Tja, en zo leer je nog eens wat verder kijken dan je neus lang is.

    Klein voorbeeld?* Ik roep “hoornsonate” - jij zegt “Beethoven”. Terwijl Danzi, Ries, Dauprat, Von Krufft en Rheinberger stuk voor stuk interessantere (want idiomatisch beter geschreven voor de hoorn én grootschaliger uitgewerkt) sonaten voor de combinatie piano-hoorn geschreven hebben. Jij vindt dit natuurlijk “schameless namedropping”, maar aangezien ik anoniem blijf - zie je hoe netjes ik mijn e-mailadres verberg - haal ik hier geen winst uit. Ik kan alleen maar hopen dat ik anderen op ideëen breng, zoals ik hier ook al op ideëen ben gebracht. Dit prikbord lijkt me hier een uitstekende plek voor. Je belerende commentaar mag je voor je houden, henko.

    *Hierbij ga ik ervan uit dat je de hoornsonate van Beethoven kent.

    P.S. Als jou doel gewoonweg is alleen genieten van muziek, zet dan je stereo aan en je pc uit. Als je meer te weten wilt komen, lees dan en draag bij i.p.v. zwak commentaar te leveren.

  • henke

    op de 1e plaats hoef je me niet zeggen wat ik moet doen,

    op de 2e plaats ik begrijp dat je je gekwets voelt en op je teentjes getrapt bent

    op de 3e plaats voor mij is er nog een punt 5 die bij jou ophoudt

    en dat is “niet neerbuigend en elitair zijn naar anderen en jezelf vooral niet op een voetstuk plaatsen”

    Verder ben ik absoluut geinteresseerd in jouw passie voor muziek. Dat geldt voor elke prikborders (of hoe moet ik deze deelnemers noemen?).

    Ook wil ik nog even kwijt dat de stijl van discuseren sinds jij deelneemt veranderd is en daar is niks mis mee. Ik juich het alleen maar toe. Maar als ik dan wat kritiek op jou heb moet je je niet verlagen tot bovenstaande understatements zoals je neus lang is, wolligheid etc etc.

    Groet als altijd

    H

    en ja ik kende alleen de hoornsonate van Beethoven.

  • Z

    Excuses geaccepteerd. En nu weer muziek!

    Groeten terug! :)

  • henke

    mooi

    ik las dat je geluisterd hebt naar celloconcert van Dvorak.

    Dan ga ik dat nu ook maar doen, met voor mij als hoogtepunt de eerste 7 minuten van het 2e gedeelte.

    h