Welke componist(e)(n) doet(n) jouw persoonlijk nu helemaal niks?

  • Jesse

    Misschien een beetje een raar topic, maar toch lijkt het me leuk om eens te weten of er mensen zijn die een “afkeur” hebben van een bepaalde componist en waarom.

    Ik geef bijvoorbeeld (en ik weet dat het eigenlijk schandalig is) totaal niet om Mozart. Die muziek doet mij vrijwel niets, terwijl ik weet dat het een geniaal componist is. Dit zelfde heb ik ook met Haydn en Brahms in iets mindere mate.

    Vooral bij de eerste twee heb ik elke keer het gevoel, bijvoorbeeld bij de symfonieen dat ik steeds naar het zelfde werk zit te luisteren, al zet ik een totaal ander opus nummer op.

    Ik hoop op veel leuke reacties.

  • Bronsky

    Misschien met Mozart en Haydn persoonlijk ik vind ze allebij goed maar toch de muziek klinkt een beetje het zelfde die heb je gelijk in maar Brahms ? het is moeilijk om een componist aftekeuren omdat iedere componist weet wat, toch ? dat vind ik tenminst

  • henke

    Johan Strauss, de Strauss van die walsen. Dat vind ik tenenkrommend.

    Verder kan ik ook niet wennen aan Bela Bartok, Prokofjev, Stravinsky. Daarentegen houd ik wel erg van Shostakovisch

    Maar ik heb vaker componisten gehad waar ik niet zo van hield en waar ik dan uiteindelijk toch van hun muziek ben gaan houden. Kwestie van ontwikkelen. Als kind hield ik niet van spruitjes maar mijn smaak is zo ontwikkeld dat ik het nu een lekkernij vind.

    Maar Johan Strauss dat vind ik echt zum kotzen.

    H

  • Fred

    Leuk onderwerp, het lucht bij mij altijd lekker op wanneer ik besloten heb een bepaald werk, bepaalde componist of stroming ‘helemaal niks’ te vinden.

    Voor mij geldt dat voor Schönberg, vanaf zijn 12-toons muziek. Hoe revolutionair, vernieuwend, baanbrekend etc. etc. ook, hoeveel volgelingen ook gehad; voor mij begon hier toch de grootste dwaling (en naar later ook bleek; doodlopende weg, gelukkig) uit de muziekgeschiedenis. Was het niet Peter Schat die zei;“ wanneer je alle noten aan elkaar gelijk maakt, krijg je een bak met grint”.

  • Bronsky

    Helemaal gelijk Fred dat vind ik ook, maar ik moet zegen dat Verklärte Nacht van Schoenberg is wel mooie toch?

  • Fred

    Ja absoluut, schitterend stuk. Maar dat is uit de periode (zeg maar héél erg late Romantiek) voordat-ie het spoor bijster raakte.

  • BastiaanJan

    Tja, Leuke discussie. Wat de walzen van Strauss betreft, om te kotzen? Nee, toch niet, is mijn mening. Als het een goede uitvoering is, ja, dan ook op zijn tijd een heerlijke zwierende wals of polka. Op zijn tijd best heerlijk. U hoeft zich niet te schamen als u het stiekem toch mooi vind. De allerberoemdste, An der Schonen Blauen Donau, schaar ik zonder twijfel tussen de grote klassieke werken.

    Groetjes BastiaanJan

  • BastiaanJan

    Ja, bijzondere muziek, maar dat is Schonberg voor zijn “dwalen”.

  • BastiaanJan

    Ik denk dat dan de tijd rijp word, Jesse, dat je Mozart eens met “diepere oren” gaat beluisteren. Ik veronderstel dat uw opmerking van, het lijkt allemaal op elkaar, vandaan komt uit het feit dat Mozart, samen met Joseph Haydn, deel uit maakte van de WeensKlassieke tijd waar vormstructuren en mode erg nageleefd werden door de meeste componisten. Maar als je verder gaat luisteren, gerichter gaat luisteren, kom je er achter dat Mozart heel bijzonder en geniaal te werk gaat. Vooral luisteren naar de contrasten van verschillende thema's is een ware openbaring. Nee, wat Mozart betreft, dieper luisteren is mijn remedie. Met Haydn kan ik nog een beetje meevoelen maar wat Brahms betreft, het is Brahms'persoonlijke stijl die wat mij betreft erg boeiend is, luister dan vooral naar zijn harmonie-gebruik, majestueus!!

    Vr gr, BastiaanJan

  • Jesse

    Bastiaan ik zal zeker in de toekomst meer naar deze muziek gaan luisteren en misschien moet ik me er ook meer voor openstellen. Maar ja ik ben nog jong en de tijd zal het leren. Ik merk nu al dat ik bepaalde componisten (bv. schumann, Dvorak etc.) veel meer waardeer dan een aantal jaren geleden.

    De mening over schonberg deel ik in grote lijnen overigens niet. Hij heeft voor mijn gevoel wel degelijk zeer bijzondere werken geschreven in zijn ‘strikte’ 12 toons periode (op latere leeftijd werd hij weer wat behoudender). Vooral Variationen fur Orchester op. 31 vind ik een erg mooi werk. Maar ook Pierrot Lunaire op. 21 is zeer apart. Ik vind dan ook niet dat hij is gaan dwalen. Hij zocht iets nieuws en vond dat in het 12 toons systeem.

    Iedereen zijn smaak.

    Overigens denk wel dat deze manier van componeren nu vrijwel dood is en nog weinig gebruikt zal worden door de nieuwe generatie componisten. Hun stijl is veelal toch vrijer en zit niet vast aan een bepaald systeem. Dus het belang van schonberg in de toekomst is misschien wel minder groot dan waar van werd uit gegaan.