uitleg 6e van Beethoven

  • BastiaanJan

    Dit vond ik nog in een discussie, een jaar geleden.

    Het is de verbeelding van de indrukken van Van Beethoven in Heiligenstadt

    Het aankomen van de boeren in rustige tred

    De natuur zucht onder de warmte en het onheilspellende

    De boeren zijn klaar met hun manipuleren van de natuur

    Een persoon met een tragische uitdrukking op zijn gezicht

    Hij zit aan een beekje onder een boom en staart naar het vreedzame tafereel

    Zolang zijn gehoor dit toelaat, luisterd hij naar het gezang van de vogels

    Een gezang dat zijn laatste strofen aan het blazen is

    De eenzame man ziet dat de boeren feest vieren in een uitbundigheid die blijdschap uitstraalt na een geslaagde dag

    De man voelt wat de boeren nog niet voelen

    En dat is het dreigende noodweer

    De man onder de boom kijkt naar de lucht en schrikt

    Inmiddels hebben de boeren door wat er gaande is

    Ineens…..

    Het noodweer barst in alle hevigheid los boven het habsburgse landschap

    De boom waaronder de eenzame toondichter zit, schud wild heen en weer

    Hevige lichtflitsen en knallende donder doen de eenzame man beven

    De boeren zijn niet meer te zien

    Een flits, de donder rolt angstaanjagend over het veld

    De storm is nu in zijn volle hevigheid losgebroken als een leeuw in de arena.

    Gierend fluit de storm door de bomen, angst en beven

    Maar, als de nood op het allerhoogst is, is de redding nabij

    De donder vecht om bestaansrecht maar verliest

    Ach, wie kan het van de zon winnen die doorbreekt?

    De eenzame man geeft een zucht van verliching en komt doorweekt van zijn plaats

    Hij rekt zijn schouders en kijkt dankbaar naar een paar herders die vanuit hun schuilplaats tevoorschijn zijn gekomen

    Zolang zijn gehoor dit toelaat, zuigt hij de tonen op van de wijsjes die de herders zingen als dankbaar gevoel na de storm

    De eenzame man die achter deze beschrijving schuilt is

    Ludwig van Beethoven geen componist maar een toondichter

  • Henriette

    Bedankt voor doorzending van dit toondicht. Omdat ik struikel over de grammaticale fouten zal ik het eerst moeten bewerken, voordat het in mij goed tot z'n recht kan komen. Maar het is wel een mooi beeld.

    Met vriendelijke groet, Henriette

  • BastiaanJan van Vliet

    Kunt u het bewerkte exemplaar ook op dit prikbord zetten? Bedoelt u de d-t verwarringen? Ik heb dyslectische neigingen dus zie ze niet, excuses

    Vr gr, Bas

  • Henriette

    Op verzoek van BastiaanJan:

    'Het aankomen van de boeren in rustige tred. De natuur zucht onder de warmte en de dreigende sfeer van onheil.

    De boeren zijn klaar. Een persoon met een tragische uitdrukking op zijn gezicht zit aan een beekje onder een boom en staart naar het vreedzame tafereel. Zolang zijn gehoor het toelaat, luistert hij naar het gezang van de vogels. Een gezang dat zijn laatste strofen aan het blazen is. De eenzame man ziet dat de boeren feest vieren in een uitbundigheid die blijdschap uitstraalt na een geslaagde dag. De man voelt wat de boeren nog niet voelen: het dreigende noodweer. Hij kijkt naar de lucht en schrikt.

    Inmiddels hebben de boeren door wat er gaande is.

    Ineens…..

    Het noodweer barst in alle hevigheid los boven het Habsburgse landschap. De boom waaronder de eenzame toondichter zit, schudt wild heen en weer.

    Hevige lichtflitsen en knallende donder doen de eenzame man beven. De boeren zijn niet meer te zien.

    Een flits, de donder rolt angstaanjagend over het veld.

    De storm is nu in zijn volle hevigheid losgebroken als een leeuw in de arena.Gierend fluit de storm door de bomen, angst en beven, maar, als de nood op het allerhoogst is, is de redding nabij. De donder vecht om bestaansrecht maar verliest.

    Ach, wie kan het van de zon winnen die doorbreekt?

    De eenzame man komt met een zucht van verlichting doorweekt van zijn plaats. Hij rekt zijn schouders en kijkt dankbaar naar een paar herders die vanuit hun schuilplaats tevoorschijn zijn gekomen.

    Zolang zijn gehoor dit toelaat, zuigt hij de tonen op van de wijsjes die de herders zingen als uiting van dankbaarheid na de storm.

    De eenzame man die achter deze beschrijving schuilt is

    Ludwig van Beethoven, geen componist maar een toondichter.'

  • BastiaanJan van Vliet

    Hartelijk dank!!

    Ik begrijp nu uw strekking van grammatica. Toen ik dit verzon had ik de beelden en muziek in mijn hoofd die de pastorale oproept. De vertaling naar goede grammatica vergeet ik op zo een moment. Deze beschrijving had ik in 1 minuut klaar, vandaar. Bijvoorbeeld “het manipuleren van de natuur” is een omleiding voor bewerken en bebouwen van landbouwgrond. Dat ik de zin “ de natuur zucht onder het onheilspellende” niet afmaak, komt vanwege mijn beelden.

    Maar in ieder geval hartelijk dank voor uw revisie.

    Vr gr, BastiaanJan

  • guido gilbert de winne

    inderdaad heel ontroerende muziek, evenals de Negende van Beethoven.