Dit vond ik nog in een discussie, een jaar geleden.
Het is de verbeelding van de indrukken van Van Beethoven in Heiligenstadt
Het aankomen van de boeren in rustige tred
De natuur zucht onder de warmte en het onheilspellende
De boeren zijn klaar met hun manipuleren van de natuur
Een persoon met een tragische uitdrukking op zijn gezicht
Hij zit aan een beekje onder een boom en staart naar het vreedzame tafereel
Zolang zijn gehoor dit toelaat, luisterd hij naar het gezang van de vogels
Een gezang dat zijn laatste strofen aan het blazen is
De eenzame man ziet dat de boeren feest vieren in een uitbundigheid die blijdschap uitstraalt na een geslaagde dag
De man voelt wat de boeren nog niet voelen
En dat is het dreigende noodweer
De man onder de boom kijkt naar de lucht en schrikt
Inmiddels hebben de boeren door wat er gaande is
Ineens…..
Het noodweer barst in alle hevigheid los boven het habsburgse landschap
De boom waaronder de eenzame toondichter zit, schud wild heen en weer
Hevige lichtflitsen en knallende donder doen de eenzame man beven
De boeren zijn niet meer te zien
Een flits, de donder rolt angstaanjagend over het veld
De storm is nu in zijn volle hevigheid losgebroken als een leeuw in de arena.
Gierend fluit de storm door de bomen, angst en beven
Maar, als de nood op het allerhoogst is, is de redding nabij
De donder vecht om bestaansrecht maar verliest
Ach, wie kan het van de zon winnen die doorbreekt?
De eenzame man geeft een zucht van verliching en komt doorweekt van zijn plaats
Hij rekt zijn schouders en kijkt dankbaar naar een paar herders die vanuit hun schuilplaats tevoorschijn zijn gekomen
Zolang zijn gehoor dit toelaat, zuigt hij de tonen op van de wijsjes die de herders zingen als dankbaar gevoel na de storm
De eenzame man die achter deze beschrijving schuilt is
Ludwig van Beethoven geen componist maar een toondichter