Waarde Wolferl,
Wat aardig dat u de stap durft te zetten om de draad der discussie wederom op te pakken. Nu ben ik zeer benieuwd of alle discusionisten die zo fanatiek meededen in 2004-2005 wederom een stap durven te wagen. Bij wijze van een reünie. Geweldig lijkt mij dat.
Ook eens om te kijken of alle grote woorden die sommigen van ons spraken nog zijn uitgekomen of dat alles nog steeds toekomstwerk is. Dan doel ik uiteraard op mijzelf. Want ik waagde het te presteren om mijn eerste deelname ooit aan een discussie over talenten te ondertekenen met de naam Wolfgang Ludwig van Geniehoven. Natuurlijk bedoeld als grap maar enige waarheid school er wel in door twee grote genieën der klassieke muziek samen te voegen tot één nieuw persoon. Uiteraard hoopte ik in mijn naïeve onschuld dat ik die persoon was. Als ik er over terug denk, schiet ik in de lach bij deze benaming. Hoe ik het durfde.
Maar dit ter zijde, ik zal wederom onder mijn eigen naam verder gaan. Om te antwoorden op de vraag van hr. Wolferl kan ik zeggen dat ik dit erg moeilijk vind. Momenteel heb ik de tweede symfonie van Carl Czerny op de oren en daar zit toch wel wat in. Ook Ferdinand Ries is er zo één. Ze waren beiden zeer kundige meesters in hun vak en hadden het zwaar met de grootmogel, Louis de Bethofen. Daarom heb ik voor deze namen erg veel respect. Maar wat Bethofen presteerde, negen symfonieën als gelijkwaardige kinderen van één gezin, dezelfde familietrekken maar toch verschillende karakters, het uiterlijk op elkaar gelijkend maar toch van elkaar verschillend als je alle negen kinderen naast elkaar op de foto zet, heeft geen andere componist in deze periode ooit gepresteerd. Noemde Bethofen zijn achtste symfonie niet zijn “kleintje”. Negen kinderen, waarvan de eerste de jongste is en de laatste de oudste, zie dat maar eens voor elkaar te krijgen want normaal is dat toch andersom?
Maar om eerlijk te zijn, de vraagstelling is heel subjectief te beantwoorden door één enkele naam te noemen maar dan draaien er honderden anderen zich om in het graf en dat lijkt mij niet zo aardig voor degenen die als tuinman belast zijn met de hoven der verering.
Maar zal ik dan toch een poging wagen? Nee, nog even wachten. Ik zou graag willen zien dat de vraagstelling anders zou zijn en wel: “welke compositie vind jij het meest ondergewaardeerd?” Zo doen we geen componist tekort en de overbodige verspilling wat wij “tijd noemen” is niet aan de orde door slechte composities te laten voor wat ze zijn.
Ja, ik geef nu toch een antwoord. Ik denk dat Mozart het meest ondergewaardeerd is. Ik zal zeggen waarom en dat antwoord is simpel. Zijn naam en de daarbij behorende kleuren geel, rood en pruik zijn een handelsmerk geworden en de Eine kleine Nachtmusik is bij iedere Kugeln te horen als je het doosje openmaakt. Ook de miljoenen die er in de verkeerde portemonnees belanden van wat eigenlijk aan de maestro zelf toekomt is een vorm van onderwaardering. Al dat geld wat aan zijn naam word verdiend zou in een collectieve spaarpot moeten worden gestopt waarvan nieuwe componisten kunnen worden opgeleid, ontdekt, getraind en een duwtje in de goede richting worden gegeven zodat ze op eigen benen kunnen staan. Dit zou Mozart hebben gewild.
Ik ben benieuwd of Henke, Alexander, en vele anderen dit forum nog bezoeken.
Ja, leuk iniatief.
Waarde groeten,
Bastiaan Jan van Vliet, componist. (vijf jaar geleden zou ik dan nog niet achter mijn naam hebben durven zetten. Nu wel en Wolferl weet dat wel.)