Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
joop bluemink
Ja, dat bedoel ik.
gr
Dan bedoel je zeker de afsluitende akkooorden van “Ein musikalischer Spass” ? Daarin eindigt iedere speler in een andere toonsoort als ik het me goed herinner.
Geweldig stuk, vol humor, waarin Mozart niet slecht musiceren op de hak neemt (zoals wel eens wordt gedacht), maar de draak steek met knullig componeren.
Milhaud ‘Le Boeuf sur le Toît’ kan ik je aanraden, leuk swingend stuk, op en top Zuid-Amerikaans, en ja, bi-tonaliteit kun je ‘t wel noemen denk ik. Er is trouwens een orkest-versie (misschien voor een eerste kennismaking ’t interessantst) van en één voor viool-piano.
GROETENJoop Bluemink schreef:
>
> Hallo Fred (en Eidur)
>
> De opmerking ‘meest waarschijnlijke’ is een citaat van een
> website, die dus ‘Rule Brittania’ als oplossing prefereert.
> Eidur geeft dit ook aan in zijn bericht waar Thomas van
> Houten de Enigma Variaties ook zo heeft ontrafeld. Ik vind
> ‘Old Lang Syne’ nog steeds een aannemelijke oplossing; mijn
> mening is gebaseerd op een radioprogramma op de BBC dat ik in
> 1983 beluisterde - en toevallig ook op K7 heb opgenomen -. Ik
> werd overtuigd toen op het einde van de uitzending de laatste
> variatie door het orkest werd gespeeld en tegelijkertijd de
> piano het ‘Old Lang Syne’ thema speelde. Maar ja, wie ben ik
> om het niet eens te zijn met Thomas van Houten.
>
> Toen ik mijn lijst nog eens bekeek, had ik ‘Mozartiana’
> vergeten, van Tchaikowski.
> Ik meen gelezen te hebben dat hij Mozart verafgode. De
> liefhebber kan o.a. Ave Verum Corpus en 'Unser dummer Pöbel
> meint' herkennen.
>
> Bedankt voor jullie reactie.
>
> mvg
> Joop
Dat was inderdaad Schumanns pianosonate in Bes, op.26 “Faschingsschwank aus Wien”, waar de marseillaise bij wijze van grap in verwerkt is - halverwege het eerste deel.
En over zijn pianocyclus op.9 “Carnaval” heb je helemaal gelijk, fascinerend hoe die 4 noten steeds opnieuw gebruikt worden - met zo'n vrije interpretatie van het begrip variatievorm was Schumann wederom zijn tijd ver vooruit!
Nog wat aanraders:
- Variaties voor piano & klarinet (Von Weber)
- Variaties voor klarinet & contrabasquintet (Von Weber)
- “Prélude, thème et variations” voor piano & hoorn (Rossini)
- Variaties voor piano-vierhandig (Mendelssohn)
- Variaties op een thema van Schumann voor 2 piano's (Brahms)
- “Variations chromatiques” voor piano (Bizet; geïnspireerd door de “Diabelli-variaties”)
- Variaties voor piano & hoorn (R. Strauss)
pffff, er is zoveel!
3 series die eigenlijk iedereen zou moeten kennen omdat ze simpelweg prachtig zijn, zijn de sets variaties voor piano-vierhandig van Schubert (D.603, 813 & 908)
Beethoven is de eerste in een lange lijn componisten die elke variatie iets unieks meegaf, meer dan simpelweg een beetje versierde, waardoor velen hem idd als de grootmeester op dit gebied beschouwen - dit ook omdat hij niet alleen losse variatiewerken publiceerde (voor piano solo, piano & cello, pianotrio), maar juist omdat in heel veel van zijn belangrijke grotere werken vaak 1 deel is weggelegd voor een thema met variaties.
Schuberts variaties, hoe meesterlijk mooi ook (vaak veel mooiere melodieën dan die van Beethoven), zijn minder knap en minder “verschillend” t.o.v. elkaar en van het hoofdthema.
Ondergewaardeerd zijn de variaties van Schumann, maar dat is misschien omdat hij er niet bijster veel heeft geschreven. Zijn pianovariaties (op.1: “ABEGG”, op.13: “Symphonische Etüden” en W.o.O.24: “Geistervariationen”) behoren echter tot de mooiste muziek die ik ken.
De uiteindelijke grootmeester van de variatievorm is voor mij niet Beethoven, maar Brahms. Wat die man voor elkaar heeft gekregen in zijn “Schumann-Variaties” op.23, “Haydn-Variaties” op.56 en in losse delen als het 2de deel van strijksextet nr. 1 en het 3de deel van klarinetsonate nr. 2 is echt fenomenaal spannend. Variaties die tegelijkertijd heel dichtbij (als je het thema goed kent) het thema liggen en er ver vanaf staan (telkens andere tempi, ritmen, toonsoorten, etc.).
…met het risico veroordeeld te worden wegens veelschrijverij wilde ik nog even melding maken van het geweldige stuk muziek dat ik nu aan het luisteren ben:
thema met variaties voor 2 piano's, 2 cello's & hoorn in Bes, op.46 (in de transcr. voor 2 piano's) van Robert Schumann, in 1 woord fantastisch!
Hallo “Z”, en alle anderen die op Variaties reageerden
Bedankt voor alle inbreng; een belangrijk onderdeel van componeren en als bron vrijwel onuitputtelijk.
Ik was een weekje afwezig; heb wat achterstallige discussies gelezen; slot-conclusie: eind goed al goed; smaken verschillen en dat zal altijd zo blijven. Opbouwende, positieve kritiek mag ik graag horen. Elkaar allerlei verwensingen toeroepen vind ik ongepast. Enfin, n.m.b(escheiden).m. is Mahler een belangrijke symphonische componist. Zoals Mengelberg bij Mahler hoort (en natuurlijk ook Haitink!), was Adrian Boult ‘de’ dirigent van Vaughan Williams' symphonieen.
Michael Tilson Thomas dirigeert veel muziek van amerikaanse componisten, o.a. Gershwin.
mvg
Joop
