Ik ken hem wel van zijn symfonieen en de prachtig piano concerto ken u die? , is te vinden op het label ASV, en Z ken je ook Messa per Rossini is n requiem om Rossini te eren van bekende italiaanse componisten e.o Verdi, Rossi, en Bazzini heeft n prachtig Dies irae er in echt heel mooie is op het label Hassler te vinden .
Enkele dagen geleden uit mijn “Archief oude cassette-bandjes” opgespoord, van stof ontdaan en beluisterd: pianoconcert in g op.15 van Giovanni Sgambati. Door Jorge Bolet, op een nogal krakkemikkig klinkende opname, maar dat kan ook komen doordat ik 'm ooit van een oude LP heb opgenomen.
Mijn eerste indruk, na weer 's een keertje luisteren (na pakweg 15 jaar van verwaarlozing);
dit is serieuze kost, van een componist die duidelijk voor ogen had een ‘groot’ pianoconcert te schrijven. Of dat gelukt is? In omvang zeker , het duurt bijna drie kwartier. Maar wat de inhoud betreft….. Ik weet, één keer luisteren is veel te weinig voor een afgewogen oordeel, maar wat dit concert lijkt te missen is samenhang wat betreft vorm (ik had moeite om het betoog te volgen), en een gebrek aan spontaan klinkende muzikale invallen, zeg maar ‘mooie’ thema's. Ter vergelijking de pianoconcerten van Brahms; ook serieuze materie, nietwaar, maar daarin kom je toch thema's tegen die direct de oren doen spitsen, en die je na een paar keer luisteren nooit meer kwijt raakt. Kan misschien nog gebeuren met dit concert, maar ik heb mijn twijfels…..
Z, bij deze wil ik je nogmaals attenderen op een werk dat werkelijk bol staat van de spontane muzikale invallen (of beter; spontaan klinkende invallen), uiterst Italiaans, vocaal en toch geen opera, lyrisch, nostalgisch……;
Martucci's 'La canzone…
gr. Fred
Ongelofelijk wat jij een archief aan muziek zal hebben, als je “zomaar” even de enige opname van Sgambati's pianoconcert opduikelt!
Ik denk dat het aan de kwaliteit van de LP, jouw tape en het proces van kopiëren ligt dat de kwaliteit zo slecht is; inmiddels is de opname nl. gedigitaliseerd te verkrijgen, en de versie die ik achternajaag is dezelfde als dewelke jij hebt:
http://www.genesisrecords.com/images/106.jpg
Overigens moet mij van het hart dat ik gebrek aan samenhang in Sgambati's concert niet verbazend vind, aangezien hij (àla Chopin) in de eerste plaats een componist van miniaturen was (en we weten allemaal hoe oninteressant Chopins pianoconcerten zijn 
). Daarom had ik gehoopt op wat geniale invallen hier en daar, wat interessante melodieën… Niet zeggen dat die er niet in voorkomen!
Hoewel vocale muziek (de “Canzone”) niet mijn voorkeur heeft, moet ik zeggen dat je aandringen mij toch wel nieuwsgierig heeft gemaakt. 
Ik ga op zoek!
Die ik dan weer alleen ken van 'La Ronde des Lutins" , een razend virtuoos stukje vuurwerk voor viool/piano.
Valt wel mee hoor, de omvang van mijn cassette-bandjes archief. Het zijn er misschien 150 in totaal. Met daarop soms ook voor mij weer verassende ontdekkingen, mede doordat ik niet altijd netjes heb genoteerd wat op welk bandje staat…..slordig.. Is trouwens erg leuk, om je te laten verassen, merk ik steeds vaker, dwz zonder kennis vooraf, onbevangen naar muziek te luisteren. Op de één of andere manier lijkt het wel of je dan scherper luistert. Zodra je weet waarnaar je luistert, treedt er een heel referentiekader in werking, en is het vaak ‘o ja, hè hè, Schumann (om een ’willekeurige' naam te noemen ) , natuurlijk vind ik dit mooi' . Kun je nagaan, althans zo gaat het denk ik in mijn geval, hoe geconditioneerd je al bent, wanneer je een cd met werk dat je goed kent opzet. Daarom maar af en toe een ‘blanco’ cassette-bandje, om het luistervermogen weer wat te prikkelen.
Overigens was het bandje met Sgambati keurig gedocumenteerd. Gister weer een keer naar geluisterd, en om positief te beginnen; er zitten zeker een paar mooie noten in …. Maar een wonderlijke muzikale stijl, ik ben er nog niet uit waar het nou 't meest op lijkt. En vooral het eerste deel vind ik een behoorlijke kluif; ik was na de lijvige orkest-inleiding bij wijze van spreken al aan de pauze toe
Ben benieuwd naar jouw mening,
gr. Fred
Geachte Cor,
Inderdaad! Laten we dat vooral niet vergeten. En vooral: al die schitterende requiems, requiea en reqiuemmen die de Renaissance heeft opgeleverd. Ockeghem, Dufay, Lassus, Desprez, da Palestrina; allemaal - min of meer -
geïnspireerd op dat gregoriaanse thema.
Bedankt dat je dit even onder de aandacht bracht. Die 18de en 19de eeuw ook altijd! (hier hoort naar hedendaagse zeden een irritant lachebekje te staan).
groet,
Eidur
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's