Uit mijn hart gegrepen;er zijn prikkers (goede term ??)Pdie inderdaad over de grenzen van klassieke muziek heenkijken, en tot de ontdekking komen dat de 20/21-eeuwse nederlandse muziek en daarbuiten geweldige rijkdom bevat.
Prachtig om dat te lezen;ik zou zeggen: eindelijk….eindelijk! Frisse en positieve discussie! Verleden week Woensdag Ralph van Raat gehoord in de concordsonate van Charles Ives, en twee werken van Adams. Estetica is niet alleen een “standpunt”, maar ook de vaststelling van een (hoge) standaard van muziekwerken. De aloude Sacre van Strawinslky klinkt moderner soms dan sommoge hedendaagse componisten. Hans Kox is door de serialisten gesmaad, maar ondervindt herwarering.Zeer terecht trouwens, want het is een groot talent.Laten we trouwens ook niet vergeten, dat Bruckners muziek slechts zwendel was, die na 3 jaar wel zou stoppen….volgens Brahms!!!, Franck's Symphonie in D is impotentie tot dochma verheven, en Tsjailowky's vioolconcert kon alleen maar stinken……in de ogen der toenmalige componist-critici Charles Gounor en een onbekend criticus.
“Hedendaagse”muziek uit de 19e eeuw.Ook Pijpr sabelde Strawinsky's Neo-klassieke werken neer. Wat bleken die werken artistiek prachtig te overleven.
Overigens:“Is het muzikale leven niet meer dan Bach”? Middeleeiwse en Renaissancemuziek heeft toch echt langer loverleefd, dan Bach en latere werken.
Maar dat is ook een geschiedeniskwestie.
Ga en praat zo door mijne heren.Tip: Zoek DoNeMus op ;staat veel informatie in.Jesse schreef:
>
> Ik zelf ben een groot liefhebber van muziek uit de 21st eeuw
> en ik moet zeggen dat ik aardig wat vreemde dingen gehoord
> heb en kan waarderen. Waarschijnlijk ben ik één van de
> weinige in deze discussie die veel moderne werken mooi vind.
> Wel moet ik bekennen dat er stukken zijn geschreven die ook
> voor mij (veel) te ver gaan, zoals bv. het stuk voor 100
> metronomen van Ligetti, daar heb ik helemaal niks mee en ik
> verwacht ook niet dat het in de toekomst populair wordt.
>
> Ik denk dat om bepaalde compositie te kunnen waarderen je
> vaker naar een bepaald werk moet luisteren, zo ervaar ik het
> in ieder geval. Natuurlijk moet je er in eerste instantie
> open voor staan anders dan zal het niet lukken.
>
> Componisten als Ligeti, B. A. Zimmermann, Helmut Lachenmann,
> Hans Werner Henze, Heinz Holliger, Wolfgang Rihm, Magnus
> Lindberg, Collin Matthews, hebben volgens mij persoonlijk
> hele mooie werken geschreven die absoluut iets met doen, al
> weet ik soms niet goed wat.
>
> Een paar maanden geleden op vakantie in Zwitserland bv. kocht
> ik de Scardanelli-Zyklus, voor solo fluit, klein orkest en
> gemend koor van Heinz Holliger, een zeer vreemd modern stuk
> van ongeveer 2 uur. In eerste instantie dacht ik: "wat is dit
> nou weer". Toen heb ik mijn verstand op nul gezet en ben
> onderuit gezakt op de bank. Pas toen het stuk afgelopen was
> heb ik de cd speler uit gezet. Ik werd zelfs boos toen iemand
> iets riep tegen mij terwijl ik aan het luistern was. Mooi is
> dat toch. Zo intens beleefde ik de ‘muziek’.
>
> Overigens schrijven veel componisten in deze tijd helemaal
> niet in zo’n modern idioom. Er zijn er op dit moment weer zat
> die in hun componeren terug grijpen naar het verleden. Enkle
> voorbeelden zijn bv.: Valentin Silverstrov, Einojuhani
> Rautavaara, Gya Kancheli, Kalevi Aho, Alfred Schnittke, Hans
> Kox, Peter-Jan Wagemans, Peter Maxwell Davies, John Adams,
> Petris Vasks, Tan Dun, etc.
>
> Natuurlijk mag iedereen mooi vinden wat hij wil, maar ik denk
> niet dat je alle ‘moderne’muziek over één kam kan scheren
> want dat zou niet terecht zijn.
>
> Ik zou overigens ook erg benieuwd zijn welke componisten er
> over 100 jaar worden gezien als de ‘grootste’ Ik denk alleen
> dak er dan niet meer ben, al is 125 jaar trouwens wel een
> mooie leeftijd.
>
> Mvg,
>
> Jesse