Welke componist(e)(n) doet(n) jouw persoonlijk nu helemaal niks?

  • BastiaanJan van Vliet

    Ach, Mahler, die symfonieen zijn zijn levensverklanking. Het kost wat psychologische diepgang om zijn complexe symfonieen te doorgronden. Begin met zijn vierde symfonie. Nee, Mahler is heus zeer de moeite waard, het kost wat inspanning. Toch zijn er genoeg componisten na 1900 die mijns inziens heel interessant zijn. Trouwens, niet elke componist deed aan modern experiment. Er zijn heel wat componisten die schrijven in de zogenoemde “romantische nabloei”.

    Nee, de wereld der muze houd niet op na 1900. HEt kost inspanning en geduld voor een vernieuwde manier van luisteren.

    Groetjes, BastiaanJan

    Ps. Melvin, k ben weer thuis, ik bel je volgende week even.

  • Z

    Bastiaan-Jan,

    Ik vind je toon nogal denigrerend. Iemands mening dat Mahler saai is afdoen met niet voldoende “psychologische diepgang” te hebben om die symfonieën te doorgronden flauw en gewoon pure kul. Alsof ik voor de eenvoudige weg kies en liever allemaal vrolijke deuntjes van Mendelssohn luister dan me onder te dompelen in emotioneel drama. Niks van waar!

    Er zijn structureel complexere, langer durende en later geschreven symfonische werken dan die van Mahler die mij wel heel erg kunnen boeien (en ongetwijfeld de “emotionele diepgang” van Mahler bezitten; ik noem hier als voobeeld de “Sinfonia Drammatica” van Respighi), die mij wel aanspreken. Mahler vind ik gewoon 3 x niks.

    Belerende uitspraken als “Nee, Mahler is heus wel de moeite waard, het kost wat inspanning” zijn echt out of line. Dat is toch je reinste onderwijzerstoontje? En dan “Nee, de wereld der muze houd niet op na 1900. Het kost inspanning en geduld voor een vernieuwde manier van luisteren.”

    Alsof ik en velen met mij geen inspanning en geduld hebben… Zum kotzen, werkelijk. No hard feelings, maar let een beetje op je toontje.

    En om op een andere, vriendelijker toon verder te gaan: als je componisten weet die na 1900 zijn geboren en toch volgens de “romantische nabloei” componeerden, zou ik graag wat namen van je weten. Mijn lijstje houd namelijk op bij Medtner (geb. 1880) en Franke en Holbrooke (beiden geb. 1882).

    Groeten.

  • BastiaanJan van Vliet

    Ten eerste vat u mijn toon fout op

    Ten tweede trekt u erg fel van leer

    Ten derde is uw toon ook niet al te vriendelijk als het gaat om Mahler of Berlioz

    Ten vierde geef ik een suggestie

    Ten vijfde geeft u het per slot over “schoolvoorbeelden”dus een onderwijzerstoontje is op zijn plaats

    Ten zesde bent u zelf een flauw mens met veel kul vanwege het feit dat u niet met open vizier strijd

    Ten zevende is uw manier van discussieren niet echt bevorderlijk voor leerzame discussiestof

    Ten achtste, ik geef u alleen een tip, eens proberen naar Mahler te luisteren en reageert met orkaankracht, wat me te denken geeft

    Ten negende, u bent blijkbaar iemand die niet graag naar schitterende orkestraties luisterd

    Ten tiende, deze regel is in schetsen blijven steken, ik verlaat de negen symfonieeen tegen een vreemde discussie

    Maar, ik zal u geen suggesties meer doen, uw arrogantie bevalt mij niet.

  • Z

    Ten eerste mag u er best op letten hoe u overkomt. Een willekeurig persoon zou bij het lezen van je zinnen - ik heb dit inmiddels getest - ook zeggen dat ze nogal belerend klinken.

    Ten tweede doet u precies hetzelfde.

    Ten derde zijn Mahler en Berlioz niet uw boezemvrienden of zelfs maar verre neven, dus houd op te jammeren als ik hen beledig en houd vooral op daaraan te ontlenen dat u anderen wél mag beledigen.

    Ten vierde is suggesties geven m.b.t. psychologische diepgang alleen gerechtvaardigd als uzelf zowel musicologie als psychologie met succes heeft afgerond. En dat heeft u niet.

    Ten vijfde kan ik er niet om lachen…

    Ten zesde… Hiervan snap ik echt de ballen!

    Ten zevende herhaalt u gewoon netjes tegen mij de aantijging die ik u naar uw hoofd heb geslingerd; weinig origineel…

    Ten achtste, en nu ga ik even grof worden: die tip mag u in uw derrière steken. Ik heb ettelijke malen (maar dan op 4 handen te tellen zijn) Mahler in de cd-speler gehad (meerdere keren Mahler IV, zoals u voorstelt) en geprobeerd er mooie muziek van te maken - dit is me niet gelukt. Uw suggestie dat ik “het eens zou moeten proberen” zonder mijn luisterverleden te kennen is werkelijk pervers.

    Ten negende denk ik dat u weinig van schitterende orkestraties afweet, of anders mijn smaak fout inschat, want van de orkestraties van Respighi, Ravel, Tanejev, Rimski-Korsakov en Reger kan ik intens genieten. Nee, ik wil de bal graag naar u terugkaatsen en vragen: heeft u wel eens Mahlers orkestraties van de Schumann-symfonieën of enkele strijkquartetten van Beethoven en Schubert gehoord? Waarschijnlijk niet, anders zou u niet zo hoog opgeven van zijn kunsten…

    Ten tiende… hiier kan ik nog wel om lachen :D

    Doe dan suggesties niet voor mij, maar voor de andere bezoekers van dit prikbord! Of weet u gewoon helemaal geen romanticus geboren na 1900 te noemen? Dat is namelijk wat ik dacht.

  • Jesse

    Tsjonge jonge wat zijn sommige mensen gauw op hun teentjes getrapt bij een open disscussie. Ik begrijp hier echt helemaal niks van.

    Waar lijd dit toe? Waarom moet de een beter zijn of zogenaamd meer weten dan de ander. Wat berijk je ermee? Laat iedereen in zijn waarden. Ik houd absoluut niet van dat elitaire gedrag.

    Volgens mij is zo'n forum juist bedoeld om gedachtenen ideeen uit te wisselen van mensen die allemaal veel van klassiek muziek houden ondanks dat zij verschillende dingen mooi zullen vinden. Iets wat ik juist leuk vind. Ieder zijn smaak. Waarom is het dan nodig elkaar af te zeiken?

    Ik snap dat echt niet. Bijna alle open discussies op forums eindigen zo, omdat een aantal mensen niet normaal kunnen comuniceren met elkaar. Ik val overigens niemand persoonlijk aan.

    Ik ben 25 en tegen mij roepen ze nog vaak wordt eens volwassen (terecht) maar tegen sommige sommige van u ook moet dat ook maar eens gezecht worden,

    werkelijk waar.

  • BastiaanJan van Vliet

    Dank u wel meneer Z voor uw referaat. Ik ben zeer onder de indruk. We zouden zo een tijdje door kunnen gaan met moddergooien, heerlijk gewoon. Nee, ik heb echt de indruk dat u het onderstroompje niet opgemerkt hebt als het gaat om terugkaatsen van een bal. U zegt dat ik weinig origineel ben daar ik uw woorden terugwerp. Ik zal u zeggen dat ik blij ben met deze uitspraak, het bevestigd des te meer dat u beseft dat u zelf ook niet al te vriendelijk reageert. U bent degene die grove taal gaat gebruiken, iets wat ik niet doe. Ik maak alleen een zinspeling op uw woorden, en daar reageert u als een stier op, die een rode lap krijgt voorgehouden.

    Ik besef ten zeerste “mijn toontje” daar dat een reactie is op uw reactie. Ook moet ik uw bewering aanvallen waarin u suggereert dat ik alleen als afgestudeerd musicoloog, psycholoog opmerkingen mag bezigen over Mahlers symfonieen. U suggereert overigens dat ik daarin niet afgestudeert ben. Hoe kunt u dat weten? DIe suggestie is zeer gevaarlijk. Nu wil het zo dat musicologie, psychologie pas echt volwaardig is als er ervaring in het spel is. Wat heb je aan alleen een doctoraat als je geen ervaring hebt? Ik zeg u, de echte musicologen en psychologen zijn de mensen die uit ervaring wijs geworden zijn. Laat ik nou net een mens zijn die door ervaring leert en alleen een akademische studie volg in Klassiekemuziektheorie en muziekgeschiedenis. Ik weet waar ik over praat met betrekking tot Mahler en zijn symfonieen. U beticht mij er van Mahler en Berlioz te verdedigen. Nee, dat doe ik niet, ik plaatste de opmerking over Mahler omdat deze figuur (en ook Berlioz) van ontegenzeggelijk belang is geweest voor de ontwikkeling naar de muziek in de twintigste eeuw en vooral wat betreft orkestratiekunst. Ik ken Mahlers “verbeteringen”in de instrumentatie van componisten. Elk groot componist was een vernieuwer en deed soms meer dan de publieke opinie toeliet. U vraagt een romanticus, geboren na 1900? Olivier Messiaen, Durufle, Sjostakovitsch, Leonard Bernstein, Britten, Kox en beweer nou niet dat deze zich niet een of meer fasen van hun leven, bewogen in de romantische nabloeiperiode. Nu wil ik u nog 1 ding vragen: Als u op een forum verschijnt, vermeld bovenal uw NAAM en laat grove taal achterwege, ik zou zeer gekwetst moeten zijn maar daar ik zo een discussie wel leuk vind, zo bij tijd en wijle, ben ik dat niet en vergeef uw grove beledigingen maar mij gericht. Bij deze is de discussie over wel of geen Mahler e.d. mijnerzijds gesloten.

    Met vriendelijke groet en een niet volgestoken derierre,

    BastiaanJan van Vliet

  • Jesse

    Liefde voor muziek is inderdaad heel erg belangrijk. Zonder ervaring kan je niks leren denk ik. Ik heb nooit enige opleiding in die richting genoten, maar ik heb wel ongeloofelijk veel muziek “moeten” beluisteren toen ik klein was. Nu luister ik “vrijwillig” ik zelf gemiddeld een paar uur per dag van allerlei componisten en wordt mijn verzameling cd's steeds groter. Ik zeg daar niet mee dat ik verstand heb van klassieke muziek, maar ik weet er o.a. wel iets vanaf en ik moet zeggen, ik hoor elke dag weer nieuwe geluiden die mij intresseren of juist niet. Daarnaast lees ik elke dag weer nieuwe dingen en kom ik een hoop te weten via andere over muziektheorie of componisten. Ik moet zeggen dat is erg leuk.

    Wat betreft (laat)romatische / componisten uit de 20e eeuw, ik ken er ook nog wel een aantal noemen:

    Rautavaara, Attenberg, Piston, Vaughan Williams, Copland, Tveitt, Martinu enz.

  • Z

    Tegen mij mag je best zeggen dat ik nog volwassen moet worden. Ik ben 21.

  • Z

    Beste Bas, ik vergeef je ook jouw aantijgingen jouwerzijds, laten we Mahler laten voor wat hij is - een omstreden componist, blijkbaar…

    Aangezien we elkaar niet persoonlijk kennen, bijna niets van elkaar weten, etc., vind ik het absoluut niet belangrijk om op een prikbord (want dit is niet, zoals je zo vrolijk beweert, een forum - waar iedereen vaak een eigen account heeft en er stevig gemodereerd wordt - maar een “ordinair” prikbord) mijn echte naam te gebruiken; het voegt mijns insziens weinig toe aan een discussie. Sterker nog, mensen die oproepen eigen namen te gebruiken (Mies, eerder, was daar een voorbeeld van) trekken de discussies vaak naar het persoonlijke vlak, waar ik niet zo'n voorstander van ben. Als je me hoe dan ook toch een naam wil geven, mag je me best Robert noemen.

    Dit als gegeven beschouwende, wil ik nog 1 inhoudelijke opmerking maken: je noemde een trits namen als Messiaen, Sjostakovitsj en Britten, maar ik doelde eigenlijk op de buitenbeentjes die hun gehele (!) carrière, soms tot 1970, compleet (volledig, totaal, helemaal, etc.) in tonale en romantische stijl doorcomponeerden. Juist deze componisten, omdat ze zulke historische paradoxen, zulke welhaast absurdistische anachronismen zijn, zou ik leren kennen.

  • Z

    Jesse, elke componist die je noemt wordt volgens muziekencyclopedieën en internetbiografieën qua stijl hoofdzakelijk tot 20ste eeuw gerekend. Misschien moet ik er nadruk op leggen dat ik met Romantiek de school van Mendelssohn, Schumann en Brahms (en hun volgelingen) bedoel, en niet de uitwassen van de “Nieuwe Duitse School” / “Muziek van de toekomst” (Liszt, Wagner, Bruckner, Mahler, Nielsen, Sibelius, Elgar, etc., etc.).